به گزارش خبرنگار شبکه معالم، داستان «یک روز مانده به آخر» اثر صدیقه احدی در دویست و چهلمین حلقه ادبیات داستانی مرکز آموزشی طوبی با حضور سعید تشکری، داستان نویس ومدرس داستان نویسی نقد شد.
در ابتدای این نشست، دبیر حلقه به تشریح برنامههای حلقه ادبیات داستانی خواهران در ماههای باقی مانده تا پایان سال ۹۵ پرداخت و اعضای حلقه نیز پیشنهادات خود را در راستای غنای هرچه بیشتر برنامههای آتی ارائه نمودند. در ادامۀ حلقه، از خانم امالبنین ماهر، عضو برتر حلقه در شش ماهۀ گذشته، با هدیهای از سوی سایر اعضای حلقه تقدیر به عمل آمد.
خلاصه داستان
کودکی که دوربین گرانقیمت پدرش را شکسته است قصد دارد به خطای خود نزد پدرش اعتراف کند اما پدر درگیر مبارزات انقلابی خود است و…
نظرات اعضا
اعضای حلقه با بیان این که اسم داستان ایجاد تعلیق میکند و شروع داستان نیز از نقطه مناسبی اتفاق افتاده است، گفتند: از نقاط قوت داستان پایان خوب است؛ اما داستان، حادثه محوری مشخصی ندارد و به هیچکدام از حوادث توجه و پرداخت کافی تعلق نگرفته است.
ایشان با اشاره به این که عدم استفاده از لهجه موجب تصنعی شدن دیالوگها شده است، خاطرنشان کردند: برای برخی حوادث داستان زمینۀ مناسبی چیده نشده و به حوادث صرفا گریز زده شده است. راوی احساس و واکنش فعالی در برابر اتفاقات اطراف خود ندارد.
اعضای حلقه افزودند: داستان به مخاطب اطلاعات مستقیم میدهد و به او اجازۀ کشف نمیدهد. شخصیتهای متعددی در داستان حضور دارند که به علت عدم پرداخت کافی مجهول ماندهاند.
نظرات استاد منتقد
در ادامه این نشست تشکری، که به عنوان استاد منتقد در این نشست حضور داشت، گفت: همواره باید در ابتدا تمام امکانات ایدۀ خود را بررسی کنید و از آنها در طول داستان استفاده کنید.
وی افزود: اطلاعات داستان را جزئی بنگرید و آنها را به صورت جزئی نیز منتقل کنید. باید تعیین کنید که داستان را میخواهید از منظر اعتقادی پیش ببرید یا حادثهای.
وی خاطرنشان کرد: تعلیق، اکت و ایجاز در این داستان کمرنگ است. باید همۀ ظرفیتهای قهرمان داستان را در نظر بگیرید و نگذارید پسیو و منفعل باشد.