به گزارش ستاد خبری همایش قرآن پژوه روشن بین «سومین همایش تفسیر و تفسیر نگاری در سده اخیر حوزه علمیه خراسان» و نکوداشت آیتالله شیخ محمد واعظ زاده خراسانی؛ دکتر سیدکاظم طباطباییپور عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی درباره جنبۀ تقریبی شخصیت آیتالله واعظ زاده خراسانی می نویسد: استاد مـا از عمق جان معتقد به وحدت مسلمانان بود و این را رمز سربلندی مسلمانان میدانست و در گفتار و کردار نیـز بـه ایـن عقیده پایبند بود و هر کاری را که به تفرقه و جدایی دامـن میزد مردود میدانست. ایشان این ویژگی را از استادش آیتالله بروجردی به ارث بـرده بود. چـه، یکـی از مزایا و خدمات آیتُالله بروجردی اهتمام و فعالیت جدی و خالصانه در مسیر تقریب مسلمانان بوده است.
البته علاوهبـر تعالیم آیتُالله بروجردی، گسترۀ مطالعات استاد نیز در رسوخ این عقیده بیتأثیر نبود. این مطالعات منحصر به آثار عالمان امامی نبود؛ بلکه بهجرئت میتوان گفـت او اهـم آثـار کـلامـی، فقهی، حدیثی و تفسیری مسلمانان از شیعه و غیرشیعه را بهدقت خوانده و از آنها یادداشتبرداری کرده بود و هرگز آنها را دستکم نمیگرفت.
حتی وی به یکی از علما که به ایـن جنبـه از فعالیتهای استاد خُرده میگرفت گفته بود: «مشکل شما این است که مطالعات شما محـدود بـه آثـار علمای شیعه است و بسیاری از آثار مهم را نخواندهاید. شما اول بروید یک سلسله کتابها ازقبیل تاریخ طبری، تفسیر طبری، طـبقات ابنسعد، سیره ابنهشام و مغازی واقدی را بخوانید بعد بیایید با هم گفتوگو کنیم.»
ازهمینرو هر اقدام تفرقهافکنانه را نتیجه دسیسـه کسـانی میدانست کـه سـربلندی مسـلمانان را نمیخواهند یا دستکم کار ایشان را در مسیر خواست آنان میدانست.
آیتالله واعظ زاده در این مسیر علمی افتخارات زیادی کسب کرد که از جمله اجازه اجتهاد در علوم معقول و منقول از علامه سیدمحمدحسین طباطبایی و علامـه سمنانی و اجازه نقل حدیث از شیخ آقابزرگ تهرانی است.
تفصیل این یادداشت در ویژه نامه نکوداشت آیتالله شیخ محمد واعظ زاده خراسانی ذکر شده است.