به گزارش شبکه معالم، حجت الاسلام دکتر محمد رضا زائری، حجت الاسلام دکتر محمد زائری، پژوهشگر و صاحب نظر حوزه سبک زندگی، استاد دانشگاه و مدیر مسئول نشریه خیمه در نشست تخصصی برند فرهنگی و فرهنگ برند که توسط مرکز شیخ بهایی اداره کل آموزش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد، با بیان این که فرهنگ برند، فرهنگی است که توجه به برند و مصرف به برند خاص را ترویج می کند، گفت: برند با خودش فرهنگ می آورد. به عنوان مثال روزی که در شوروی سابق اولین شعبه مک دونالد افتتاح شد تصاویری از صفوف مردم جلوی این شعبه منتشر شد و این رویداد به معنای فتح روسیه بود.

وی افزود: بدون تعارف مصرف یک محصول، فرهنگ آن محصول را با خود می آورد، از این رو شاید حساسیت های که در ابعاد فقهی داریم با این نگاه قابل فهم باشد.

حجت الاسلام دکتر زائری خاطرنشان کرد: هنگامی که از فرهنگ برند صحبت می کنیم در واقع به شکل ناگفته به خلاء هویتی خاص اشاره می کنیم. وقتی از برند فرهنگی صحبت می شود، دو مفهوم «رویکرد مطالعاتی در حوزه علوم اجتماعی در خصوص برند» و «برندینگ کالا یا خدمات فرهنگی» به ذهن می آید.

برند یعنی انتخاب در ترجیح مصرف

وی گفت: فرهنگ برند یعنی انسان در انتخاب خود از بین صد ها، هزارها و دهها کالای برجسته، به یک دلیل یکی را انتخاب کند؛ انتخاب در ترجیح مصرف می شود برند.

این استاد دانشگاه با طرح این پرسش که چه عواملی باعث می شود که من کالای برند را انتخاب کنم، پاسخ داد: به طور طبیعی این اتفاق از زمانی شکل می گیرد که دسترسی ها راحت شده است، لذا نخستین عامل کیفیت است. امروزه تحولاتی در حوزه برند اتفاق افتاده که دیگر لزوم برخورداری از کیفیت مطرح نیست و عوامل دیگری اضافه شده است.

وی نیز پرسید: چه عوامل و عناصری باعث احساس تشخص ما در استفاده از برند می شود؟

وی پاسخ داد: یکی از مهترین عوامل علاقه به برند این است که من ناخودآگاه گمان می کنم که اگر فلان نوع کالا را استفاده کنم مردم مرا اینگونه خواهند دید.

حجت الاسلام دکتر زائری با بیان این که در تعریف اولیه از برند باید گفت که برند کالایی است که تمایز پیدا کرده است، تصریح کرد: جایگاهی که محصول در ذهن مخاطب و مصرف کننده دارد، یعنی بیشتر از مفهوم مادی مفهوم حسی است؛ برای همین در محاسبات اقتصادی برای مبادلات سهام برندهای بزرگ در تبادل سهام در حدود ۶۰ درصد اختلاف قیمت دارند.

ارزش جایگاه مخاطب در برند

وی «عدم استمرار وفاداری مصرف کننده به برند» را یکی از دلالیل شکست برند دانست و بیان داشت: اولین حسن برند ارزش و جایگاه مخاطب است. یکی از غفلت های ما در تبلیغات دینی در رویکردهای حوزوی غفلت از این موضوع است.

وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: نام و لوگو دو عنصر اساسی در برند هستند؛ لوگو به معنای کلمه است که امروزه به نامواره و نام نشان نیز می گویند.

این فعال فرهنگی با اشاره به این که اولین چالش برای ساختن برند اسم است، اذعان داشت: نخستین مسأله در برندینگ فرهنگی توجه به مخاطب است. «تعریف مخاطب» اولین مسأله است؛ یکی از اشتباهات بزرگ ما زمانی روی می دهد که تعریف دقیقی از مخاطب نداریم و یا مخاطب خود را فراموش می کنیم. اگر مخاطب را نشناسیم دچار لغزش شده و مخاطب بالفعل خود را از دست می دهیم.

وی اضافه کرد: گاهی اوقات یک کار کوچک و ساده که مخاطبش درست تعریف شده باشد موفق تر است.

حجت الاسلام دکتر زائری خاطر نشان کرد: برای حل چنین مشکلی باید به این پرسش‌ها پاسخ داده شود تمایز من با بقیه چیست و چه تفاوتی با دیگران دارم، نامی که طراحی می‌کنم قرار است کجا استفاده شود و رقبای من چه کسانی هستند و  یکی از کارآمدترین کارها برای پاسخ به سوالات حس و حال و هوایی است که از این برند ایجاد می‌شود.

زائری هفت معیار برای اسم خوب برشمرد و عنوان کرد: تمایز(اسم متفاوت باشد)، کوتاهی و اختصار، تناسب اقتضاء، املا و تلفظ آسان، اسم دوست داشتنی و محبوب، قابل تعمیم و قابلیت محافظت داشته باشد که اگر مراقبت و حفظ از یک برند صورت نگیرد و فعالیت مستمر در این زمینه وجود نداشته باشد قطعا آن کالا شکست خواهد خورد.