به گزارش شبکه معالم، کتاب «همه چیز مثل اول است» اثر اعظم عظیمی به همت انجمن داستان طلاب در مرکز فرهنگی هنری دفتر تبلیغات حوزه علمیه در شهر قم مورد نقد و بررسی قرار گرفت. این نشست با حضور اعظم عظیمی، نویسنده کتاب، حجت الاسلام و المسلمین محمدحسین سرانجام و خانم زهره شریعتی به عنوان منتقدین و جمعی از طلاب داستان نویس قم برگزار شد.

کتاب «همه چیز مثل اول است»، مجموعه ای مشتمل بر نه داستان کوتاه است که با داستان «من کیت میدلتون نیستم» آغاز و در «آفتاب» به پایان می‌رسد. این نه داستان کوتاه، اگرچه هر یک هویتی مستقل دارند، اما با نخی نامرئی به یکدیگر متصل اند و خواننده هنگام مواجه شدن با هر داستان، ردپایی از افکار و تأملات شخصیت های داستان قبلی را در آن ها می یابد. نویسنده در این ۹ داستان، از زاویه نگاه زنانه به بیان مسائل و مشکلات فردی و اجتماعی انسان مسلمان معاصر پرداخته است.

حجت الاسلام محمدحسین سرانجام در این نشست گفت: نویسنده دغدغه های خود را به عنوان طلبه و زن مطرح کرده و توانسته مخاطب غیر طلبه و غیر زن را نیز با خود همراه کند. داستان های این مجموعه اگرچه خنثی نیستند اما در صدد ارائه راه حل نیز نیستند و آن را به درک مخاطب محول کرده اند. رفت و برگشت های موجود در داستان ها کمک بسیاری به شخصیت پردازی کرده است.

خانم زهره شریعتی، استاد منتقد دیگر بیان داشت: تصاویر زیبایی مخصوصا در داستان کیت به چشم می خورد. تناسب خوبی میان دیالوگ ها و شخصیت ها وجود دارد. داستان ها چکیدۀ داستان هستند و مخاطب عام را درگیر نمی کنند. گاهی از دغدغه های زنانه دور میشود و وارد فلسفه می گردد. شخصیت ها گره ها را آن طور که برای خودشان مطرح است بیان کرده اند. دغدغه های فلسفی سایه انداخته بر داستان. جمله ها وزین و سنگین اند و گاه قصه را از ما می گیرند.

در ادامه نویسندگان حاضر در نشست نیز به بیان دیدگاه های خود پرداخته و گفتند: این کار تمایزی از سایر آثار زنانه دارد و آن معنویت لطیفی است که شعاری نیست و در داستان ذوب شده است. همانندی شخصیت ها در سه داستان اول گویی می خواهد بگوید که زن این است. نویسنده چندان به ارتباط با خواننده نیاندیشیده است در حالی که باید به عناصر نگاهی ابزاری داشت و نباید داستان را تبدیل به معما کرد.

گویی نویسنده با ایجاد رفت و برگشت ها خواسته فضایی حکیمانه و فلسفی خلق کند. شخصیت ها با دیگران فرق دارند و گاه داستان ها به قدری ذهنی شده که سخت خوان شده اند. نویسنده شعار نمی دهد و فضا را خاص طلبه ها نکرده است. زبان نقطه قوت این داستان هاست. راوی می خواهد همه چیز را آرام نگه دارد و بقیه می خواهند به سرعت عبور کنند. ساخت جهانی که داستان در آن روایت می شود بسیار مهم است و این کتاب از عهده آن به خوبی برآمده است. برخی دغدغه های این کتاب قبلا هم توسط بعضی بیان شده است اما موفق نبوده اند. علت موفقیت این کتاب در مقایسه با آن ها این است که توانسته حرفش را در بستری از جهان خود بزند.