به گزارش شبکه معالم، حجت الاسلام دکتر غلامرضا صدیق اورعی، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد در نشست تخصصی «دوگانگی فرهنگی اجتماعی در ایران» که از سوی مرکز آموزشی شیخ بهایی برگزار شد، گفت: در فرهنگ باورهای مشترک یک اجتماع و جلوه های این باور، به صورت رفتار یا گفتار و بقیه پدیده های اجتماعی است.

وی در خصوص مهم ترین کار کرد فرهنگ گفت: فرهنگ شیوه زندگی معینی را دراختیار انسان قرار می دهد و انسان می تواند جهان خود را با فرهنگ تفسیر کند. در فرهنگ آن چیزی که حاصل هزاران سال فکر کردن و حل مسئله بشر بوده، تعبیه شده است و به فردی که به جامعه تازه وارد شده، منتقل می شود.

وی افزود: فرهنگ محصول حل چالش ها و معماها است و نتیجه اندیشیدن یا تجربه هایی است که ممکن است برای انسان ها پیش آمده باشد.

حجت الاسلام اورعی از «ابداع»، «اقتباس» به عنوان کانال ها و راه های پدید آمدن فرهنگ یاد کرد و اظهار داشت: مقیاس فرهنگ جمعی است ولی در عالم واقع، اندیشیدن جامع رخ نمی دهد، به این دلیل که اگر جامعه ای با مشکل روبه رو شود برخی زود و برخی دیگر دیرتر متوجه آن مشکل می شوند. بنابراین زمانی که اکثر افراد جامعه شیوه حل مشکل را پذیرفتند، یک عنصر فرهنگی شکل می گیرد.

وی با بیان این که انقلاب اسلامی ایران بازتاب دوگانگی و فشارهای فرهنگی بود، گفت: در سال ۵۸ به دلیل غلبه حداکثری آدم ها که در یک طرف قرار گرفتند، توجه به مسائل فرهنگی کمرنگ جلوه کرد. لذا جمهوری اسلامی در آن سال راهبرد اساسی برای مقابله با غرب گرایی نداشته است. ولی بعدها به دلیل این که حکومت تحت تأثیر خیلی از مسائل قرار گرفت، ارتباط غربگرایان را با غرب به نوعی سلب کرد و ارتباط بسیاری از افراد قطع شد. لذا غرب گرایان ایرانی به جهت عدم دسترسی به غرب به دنبال زایش دانسته های فرهنگی خود شدند، در نتیجه عوامل اجتماعی نیز باعث شد که دوگانگی فرهنگی به چندگانگی تبدیل شود.

وی اضافه کرد: قطعا دسته بندی افراد با این چندگانگی با مشکلاتی همراه و نیز بخش عمده ای از مسائل فرهنگی فردی شد.

عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد اظهار داشت: در ابتدای انقلاب اسلامی، برخی گمان کردند که چون جمهوری اسلامی شکل گرفته، فرهنگ غربی برخی از کارکنان مراکز تأثیرگذار نیز اسلامی شده و لذا این افراد می توانند همانند یک روحانی و متدین و سنتی بیاندیشند با اینکه غرب گرایند و به نوعی مبشر هستند. قوانین تولید محتوا و تولیداتی برنامه ای در این نهاد ها در چهار چوب جمهوری اسلامی و سلبی بود، اما محتواها غربی و برنامه ها توسط کارکنان پذیرنده فرهنگ غرب ساخته می شود و سازگار با حکومت اسلام غرب بیان می شد.

وی افزود: در واقع جمهوری اسلامی فرآیند اشاعه و تربیت را با نیروهای سازمان های نیمه غربگرا ادامه داد، لذا حکومت با این خطا اقتدار معنوی خود را به نوعی در خدمت غربگرایی قرار داد.